Bardzo różnorodne budownictwo świeckie miało w Rzymie zdecydowaną przewagę nad architekturą religijną
– domy prywatne – wille patrycjuszy
Atrium – rodzaj hallu z sadzawką po środku
Posadzki ozdabiane różnobarwną mozaiką
Ściany pokrywane malowidłami o różnorodnej tematyce
– bazyliki – służyły do rozpraw sądowych i zawierania umów handlowych. Były gmachami wielkich rozmiarów, zbudowane na planie prostokąta podzielonego kolumnadą wzdłuż na 3 lub 5 części. W głębi, na najszerszej części środkowej, na podwyższeniu znajdował się trybunał (miejsce dla urzędnika)
– amfiteatry – przeznaczone do oglądania walk gladiatorów i dzikich zwierząt. Miały formę kilkupiętrowych kolistych budowli. Pod areną znajdowały się pomieszczenia dla zwierząt, urządzenia kanalizacyjne. Przykład: amfiteatr Flawiuszów, Koloseum – był budowlą złożoną z 3 pięter, każde z kolumnadą w innym porządku
– teatry – były inspirowane greckimi. Wznoszono je na płaskim terenie. Półkolista orchestra otoczona była z 3 stron siedziskami, od tyłu zamknięta stałą dekoracją
– cyrki – zbliżone kształtem do dzisiejszego stadionu sportowego. Na końcach słupy – mety. Przykład: cirkus maximus, cyrk Maxencjusza
– łaźnie – termy. Prócz swego oczywistego przeznaczenia były także miejscem spotkań. Wielkie budynki wyposażone w biblioteki, boiska sportowe, baseny, ogrody – stanowiły ośrodki odpoczynku. Urządzone były z przepychem. Zdobiły je różnobarwne marmury, malowidła ścienne, barwne mozaiki. Przykład: termy Karakalli i Dioklecjana, Nerona
– akwedukty – wykorzystywano wszystkie dostępne techniki budowlane. Służyły do prowadzenia wody do miasta. Wykorzystywano ułożenie terenu
– forum romanum – plac wokół którego usytuowane były najważniejsze budowle w mieście. Tam skupiało się życie miasta. Przyjmowało formę prostokąta obwiedzionego kolumnowym portykiem
